Nadużywanie alkoholu jest poważnym problemem społecznym o wielu negatywnych konsekwencjach zdrowotnych, moralnych, prawnych, kulturalnych i gospodarczych. Szczególnie alarmujące jest picie alkoholu przez młodzież i alkoholizowanie się dzieci.
Sytuacja wymaga tym bardziej zdecydowanego przeciwdziałania, że chodzi o problem narastający — rozszerza się zakres i nasilają skutki nadużywania alkoholu.
W działalności przeciwalkoholowej niezastąpiona jest rola profilaktyki. Odpowiednie wychowanie młodego pokolenia jest najbardziej skutecznym systemem ograniczania i stopniowej likwidacji pijaństwa i alkoholizmu. Opinia społeczna zwraca uwagę na szczególne obowiązki domu rodzinnego w dziedzinie przeciwalkoholowego wychowania, oczekuje odpowiedniej działalności wychowawczej ze strony organizacji młodzieżowych, wysuwa szereg postulatów pod adresem ,,środków masowego przekazu”, piętnuje zły przykład niejednego środowiska dorosłych, z najgłębszym zaufaniem zwraca się ku szkole i nauczycielom.
Wiodąca rola szkoły w wychowaniu młodego pokolenia oraz zawodowe i społeczne kwalifikacje wychowawcze nauczycieli stanowią podstawę przekonania, że przede wszystkim szkoła wiele może dokonać dla kształtowania przeciwalkoholowej świadomości i utrwalania odpowiedniej postawy swoich wychowanków wobec alkoholu.
Zadania wychowawcze w dziedzinie problemu alkoholowego wyznacza następująca zasada: do czasu pełnoletności — abstynencja, na całe życie — trzeźwość.
Słuszny jest postulat nauczycieli, aby okazać im pomoc— pod postacią odpowiedniego informatora i poradnika — w pracy wychowawczej nad utrwaleniem właściwego stosunku uczniów do alkoholu.