Przejdź do treści
Aforyzmy: o artystach, artyści w aforyzmach…
Są dwie kategorie artystów: ci, którzy ludzi poświęcają dla idei
i ci, którzy idee poświęcają dla ludzi. Najtragiczniejsze są typy mieszane.
Aby cokolwiek w sztuce osiągnąć, trzeba się wyrzec “osobistego
starania o szczęście”. Trzeba niejeden raz iść przeciw niemu.
Zły to artysta, któremu nie można wypomnieć jego mistrzów.
Znaczyłoby to, że żyje bez artystycznej tradycji.
Dla powieściopisarza wszędzie, gdzie spojrzy, są “przełomowe
wydarzenia”. Stąd wyolbrzymiona wizja świata.
Wielki artysta, nawet wtedy, gdy oddaje się najdzikszym
fantazjom, zbliża nas do rzeczywistości.
Prawdziwa elegancja polega na ubieraniu się jak wszyscy, ale w sposób niepowtarzalny.
Nie zawsze ciężki kawałek pracy równa się… równie ciężkiemu kawałkowi chleba.
Pisarze są inżynierami dusz ludzkich, a krytycy są inżynierami dusz pisarzy.
Nawet upadki mogą być sukcesami. Wystarczy wiedzieć przed kim upadać.
Ostatnim krzykiem mody jest zwykle jej pierwszy okrzyk.
Z artystą nie warto się kłócić o detale. I tak nie przesądzą one o całości.
Artysta zawsze tworzy po to, aby dzieło jego żyło dłużej niż on sam.
Są ludzie, którzy wiedzą wszystko, a udają jeszcze więcej.
Osiemdziesiąt procent powodzenia artysty, to “końska cierpliwość”.
Miernotę należy popierać, o własnych siłach daleko nie zajdzie.
Nawet ten, kto jedynie myśli, że myśli: ma prawo uważać, że jest.
Nic tak nie poprawia humoru jak własna wspaniałomyślność.